Siedziba Wielkopolskiej Spółki Gazownictwa w Poznaniu

Cechą zaprojektowanej formy jest odzwierciedlenie układu funkcjonalno-konstrukcyjnego. Zewnętrzne trakty biurowe skrywa woal podwójnej fasady. Tworzy ona delikatną siatkę aluminiową o jasnej metalicznej barwie z charakterystycznym znakiem – odlewem właściciela budynku w węzłach siatki.

Elewacja południowa to portal wejściowy flankowany przez trakty biurowe.

Wchodząc do środka budynku znajdujemy się w hallu, którego przestrzeń rozciąga się przez wszystkie kondygnacje a zamyka ją świetlik.  To w niej umieszczona została przestrzenna czerwona rzeźba, która chowa  na trzech kondygnacjach sale konferencyjne.

Ma ona wywoływać  skojarzenie z rozżarzoną kopaliną, ponad którą unosi się płomień –stanowi go obła forma, która ponad rzeźbą przechodzi nad dach,  skrywając za swoimi żółtymi przesłonami  urządzenia dachowe.  Układ przestrzenny rzeźby pokazany został przez   całkowicie przeszklony trzon dźwigowy. Poruszając się w windzie możemy obserwować zarówno błonia Warty jak i wewnętrzną kompozycję przestrzeni hallu.

Wyróżnieniem i dopełnieniem elewacji wschodniej jest forma biur Zarządu będąca niesymetrycznie umieszczonym tarasem –znaczących rozmiarów wspornikiem