Galeria MM w Poznaniu
W lutym 2008 roku Studio ADS otrzymało I-wszą nagrodę w „konkursie na opracowanie projektu zabudowy narożnika ulicy św. Marcin i al. Marcinkowskiego w Poznaniu” zorganizowanym przez spółkę „Galeria MM SPV” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.
Kontekst urbanistyczny w zabudowie śródmiejskiej był kluczowym zadaniem projektowym. Program przekazany przez Inwestora zakładał maksymalizację powierzchni handlowej w budynku oraz lokalizację powierzchni biurowych na ostatniej kondygnacji.
Funkcjonalna dyspozycja handlu zakładała stworzenie jednostronnej galerii zwróconej do wnętrza budynku i zaaranżowanej wokół centralnie umiejscowionego atrium. Biura na ostatniej kondygnacji zaprojektowane zostały jako układ dwutraktowy z obustronnym doświetleniem światłem naturalnym.
Wewnętrzna kompozycja budynku stanowi przedłużenie przestrzeni ul. Św. Marcin i al. Marcinkowskiego. Umieszczone naprzeciwko siebie dwa pasaże wejściowe, wprowadzają przechodniów do centralnie umieszczonego atrium. Pasaże o wysokości czterech kondygnacji handlowych rozcinają budynek na dwie części, tworząc zadaszone przejście urbanistyczne, oddzielone od przestrzeni ulicy przez „zdematerializowane” szklane fasady.
Zrealizowany kształt budynku-rzeźby to ostatnia z kilkunastu prób przestrzennych, które powstawały w trójwymiarze, zarówno na ekranie komputera jak i w modelach (makietach) rzeczywistych. Bryła fasady złożona z ponad 5 tysięcy elementów, z których każdy jest inny, tworzy żyjącą, w świetle dziennym i w przy wielobarwnej iluminacji nocnej, tkankę. Finalny obraz rzeźby był przedmiotem uzgodnień z Miejskim Konserwatorem Zabytków, co wpłynęło na wybór mniej „drapieżnej” wersji.
Integracja obiektu z istniejącą zabudową została dokonana przede wszystkim poprzez nawiązania wysokościowe. Wieloelementowa skóra rzeźby oplatającej budynek została przycięta na wysokości gzymsów kamienic sąsiednich i łączy je płynnie opadając z kierunkiem opadania ulicy od wysokości 91,5 m n.p.m. w sąsiedztwie kamienicy przy ul. Św. Marcin 24 do wysokości. 87,5 m n.p.m. w sąsiedztwie Pałacu Anderschów mieszczącego się przy al. Marcinkowskiego 20. Wyższe kondygnacje zostały wycofane w stosunku do linii zabudowy po to by zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi nie zdominować perspektywy ul. Św. Marcin i al. Marcinkowskiego. Wszystko to sprawia, że bryła budynku stanowi kontynuację istniejącej zabudowy, a nie dysonans w urbanistycznej tkance miejskiej.
Tarasy widokowe zostały zlokalizowane na ostatniej kondygnacji handlowej stanowiąc naturalne uzupełnienie jej gastronomicznego charakteru. Są one również wynikiem kształtowania bryły obiektu poprzez nawiązania wysokościowe do historycznej zabudowy. Dwie ostatnie kondygnacje budynku zostały wycofane w głąb działki po to by główna bryła obiektu utrzymała linię gzymsów zabudowy sąsiedniej.
Ścisłe centrum Poznania, jakim bezsprzecznie jest skrzyżowanie ulicy Św. Marcin z al. Marcinkowskiego, generuje wzmożony ruch komunikacji kołowej. W celu zapewnienia komfortowego i bezkolizyjnego korzystania z parkingu zdecydowaliśmy się na segregację ruchu kołowego i zrealizowanie wjazdu i wyjazdu dla samochodów po przeciwnych stronach budynku. Wjazd do obiektu dla pojazdów osobowych został zlokalizowany od strony ul. Św. Marcin, gdzie wprowadzono dodatkowy pas ruchu z lewoskrętem zarezerwowanym dla wjeżdżających do Galerii. Ponadto nowa sygnalizacja świetlna na skrzyżowaniu z ul. Piekary, rozdziela ruch tramwajowy od samochodów wjeżdżających do obiektu. Wyjazd z parkingu zaplanowano po przeciwnej stronie budynku od strony al. Marcinkowskiego. Z tej samej strony zlokalizowano również, odrębny wjazd / wyjazd do strefy dostaw, która pracuje w systemie „just-in-time” po to by zminimalizować ryzyko kolizji z ruchem samochodów osobowych.
Najniższa kondygnacja parkingu podziemnego sięga 14 metrów poniżej poziomu parteru. Jest to najgłębszy układ fundamentowy zrealizowany w centrum Poznania. Poznańskie iły nie ułatwiały tego zadania, a ich odprężenie wyniosło w górę cały budynek o 45mm, już po realizacji stanu surowego konstrukcji.
Ostateczne rozdysponowanie funkcji zależało od komercjalizacji obiektu. Układ działki wymusił najtrudniejszą z komercyjnego punktu widzenia strukturę handlową, polegającą na małej powierzchni handlowej do wynajęcia rozlokowanej na dużej ilość kondygnacji. W obiekcie zaprojektowano 5 kondygnacji handlowych: pierwsza na poziomie -1 mieszcząca handel typu market spożywczy, kondygnacja przyziemia mieszcząca głównie funkcje kawiarniane, dalej dwie kondygnacje typowo handlowe oraz ostatnia kondygnacja gastronomiczna czyli tzw. foodcourt.
Najwyższą kondygnację budynku zajmują biura obsługiwane osobnym wejściem i niezależnym pionem komunikacji windowej.